Kosmos garażu

Murmańsk to jedno z najbardziej wysuniętych na północ miast w Rosji. Wśród surowego krajobrazu kopalni i gór pokrytych wiecznym śniegiem stoją rzędy rdzewiejących garaży, w których kryją się oszałamiające wszechświaty stworzone przez uciekających od rzeczywistości mieszkańców miasta. Znajdziemy tu wszystko poza samochodami. Ponad siedemdziesięcioletni Viktor pod swoim garażem wykopał kilka dodatkowych pięter – czując zbliżającą się śmierć, przekazuje dzieło swojego życia wnukowi. Pavel w swoim garażu rzeźbi ikony w drewnie, chorujący na Parkinsona Sergiej para się obróbką metalu, a Roman hoduje kury. Obok nich swoje próby odbywa heavymetalowy band, który wkrótce ma się rozpaść, bo John i Lena planują wyjechać za granicę. Ilia i Vitalik dyskutują o życiu, przetapiając złom na cenne surowce – ich najnowszą zdobyczą jest wrak autobusu. Kamera wychwytuje także siłownię, skład replik wojskowych z czasów II wojny światowej, a nawet ukrytą windę prowadząca do kopalni.

Natalija Yefimkina obserwuje osobliwe mikroświaty i ich równie osobliwych twórców z niepozbawioną humoru czułością, przywołującą na myśl „Spotkania na krańcach świata” Wernera Herzoga. Garażowe kosmosy, choć zupełnie odrębne, przenika ta sama tęsknota za innym światem: jedni z sentymentem wspominają dawne czasy, kiedy „wszystko było łatwiejsze”, zaś inni marzą o wyjeździe do Warszawy, Pragi czy Petersburga. Rozpadające się garaże chronią bohaterów przed przytłaczającą rzeczywistością kopalnianego miasta, ale wraz z nadchodzącymi śniegami dostęp do nich zostanie utrudniony.