Cannon Arm. Król zręcznościówek

W małej kopenhaskiej piwnicy znajduje się Bip Bip Bar – oaza pełna starych gier na automaty i ich fanów. Kim, zwany przez kolegów Cannon Arm, jest legendą sceny tych klasycznych gier: od lat 80. XX wieku zdobywa niezliczone nagrody i wyróżnienia w turniejach, a jego dom to składowisko automatów i układów scalonych z klasycznymi grami. Nikt nie wie, ile ma lat. Wiadomo tylko, że ma już wnuki i na co dzień bada oleje silnikowe. Poznajemy go, kiedy postanawia sięgnąć po niemożliwe: pobić rekord świata i grać nieprzerwanie w „Gyruss” przez 100 godzin. Mads Hedegaard obserwuje przygotowania Kima do tego przedsięwzięcia, w których pomaga mu grupa równie ekscentrycznych jak on przyjaciół. A bicie rekordu to nie lada wyzwanie: na drodze stanie nie tylko fizjologia i potrzeba jedzenia czy snu, ale też zawodna technologia i ograniczenia klasycznych automatów. „To trochę jak w Rockym” – mówi jeden z bohaterów filmu.

Reżyser nie stroni od nawiązań do kultury lat 80. XX wieku, sięgając nie tylko do starych gier i filmów, ale też muzycznych hitów, które ubarwiają ścieżkę dźwiękową. W „Cannon Arm. Król zręcznościówek” znalazło się również miejsce na opowiedzenie o historii gier i prapoczątkach e-sportu. Na ekranie pojawiają się zarówno materiały archiwalne, jak i przeprowadzone wywiady. Zobaczymy m.in. twórcę „Super Mario Bros” Shigeru Miyamoto czy założyciela Twin Galaxies i pioniera e-sportu Waltera Daya. Tempo wszystkiemu nadaje teledyskowy montaż i specyficzny skandynawski humor.